Adolf Gąsecki (1868 – 1952) – polski farmaceuta i przedsiębiorca, twórca oryginalnej receptury leku przeciwbólowego Migreno-Nervosin (tzw. proszków z kogutkiem).
„Proszki z kogutkiem” (od wizerunku koguta na opakowaniu) zalecano na dolegliwości różnego typu: bóle głowy, migrenę, nerwobóle, przeziębienie, grypę, artretyzm, czy bóle zębów. „Kogutek”, mimo iż nie jest produkowany od czasów II wojny światowej, w świadomości najstarszego pokolenia zapisał się jako symbol natychmiastowej ulgi w bólu. Lek zarejestrowany był w 46 krajach świata, m.in. w Stanach Zjednoczonych i Australii. Produkcja leku odbywała się początkowo na małą skalę w składzie aptecznym w Płocku, następnie w laboratorium apteki przy ul. Freta i przy ul. Leszno w Warszawie.
W 1926, przy nowo wytyczonej ul. Belgijskiej na Mokotowie Gąsecki wybudował nowoczesną fabrykę. Od 1928 należała ona do Związku Przemysłu Chemicznego RP i Stowarzyszenia Kupców, a w 1935 r. firma została zatwierdzona jako Mokotowska Fabryka Chemiczno‑Farmaceutyczna Adolf Gąsecki i Synowie. Oprócz „proszków z kogutkiem” fabryka produkowała substancje lecznicze i specyfiki farmaceutyczne, w tym ponad 100 specyfików eksportowanych do wielu krajów Europy i obu Ameryk. Wśród produkowanych leków były m.in.: Agephan, Balsam Belgijski, Balsam Tricolan, Bijotol, Biophytol, Ferro-Biophytol, Calciphan, Ginol, Jodogen, Lumbagol, Novofer, Osmogen, Pneumolitinum, Uremosan, Varicol, Witafosfaza, Zioła Gorzkie Szwajcarskie. Sukces odniesiony przez Gąseckiego pozwolił mu uruchomić w 1926 roku fabrykę przy ul. Belgijskiej 7 w Warszawie, przekształconą w 1935 roku w spółkę akcyjną. Produkcja ponad 100 preparatów trwała do wybuchu II wojny światowej. W 1939 r. Spółka rozpoczęła budowę dużej fabryki chemicznej w Pruszkowie, w której miały być produkowane nowe preparaty (sulfamidy, amidopiryna, witamina C) według metod opracowanych przez polskich chemików.
Zabudowania fabryki częściowo spłonęły w 1944 roku – nie odbudowano ich po wojnie; w 1950 r. firma została objęta przymusowym zarządem państwowym. W pozostałych po niej zabudowaniach mieściło się Laboratorium Chemiczne „Toxa”.
Lek „LUMBAGOL” w oryginalnym opakowaniu pochodzi ze zbiorów prof. dr n. med. Stefana Pojdy
