Pamiątkowy medal z okazji 40. lecia 4. Wojskowego Szpitala Klinicznego z Polikliniką we Wrocławiu.
awers: w otwartej książce na tle Laski Eskulapa – symbolu medycyny, uwzględniono kluczowe daty: 1944 – 1984 oraz po okręgu – nazwy miejscowości związanych z historią szpitala: Białopole – Kiwerce – Rokitnica – Wrocław;
rewers: nad czołgiem skrót: SOW – Śląski Okręg Wojskowy
sygnowany podwójnie: HJ (?) i PR.
wymiary: 7,5 x 7,5 cm
Początki 4. Wojskowego Szpitala Klinicznego z Polikliniką SP ZOZ sięgają kwietnia 1944 r. , gdy w miejscowości Białopole (Ukraina) powstał 6. Szpital Lekko Rannych (szpital polowy), który tworzyła grupa polskich lekarzy, pracując w bardzo trudnych warunkach: przy niedostatku sprzętu, odpowiednich pomieszczeń (szpital zorganizowano w wiejskich zabudowaniach), wyposażenia oraz lekarstw. Szpital przemieszczał się wraz z wojskiem. Życie i zdrowie żołnierzy ratowano m.in. w Kiwercach k. Garwolina, Ostródzie, Bydgoszczy, Złotowie, Resku, Witnicy oraz Biesenthal pod Berlinem.
Po zakończeniu wojny, placówka pod nazwą 7. Wojskowy Szpital Okręgowy została przeniesiona do Zabrza-Rokitnicy, do budynków zajmowanych później przez Śląską Akademię Medyczną. W tym okresie pomagała głównie rannym i inwalidom oraz żołnierzom odbywającym czynną służbę zawodową.
W 1946 szpital przeniesiono po raz kolejny, tym razem do Wrocławia. Jako 4. Wojskowy Szpital Okręgowy funkcjonował w pomieszczeniach przy ul. Traugutta, lecząc pacjentów w sześciu oddziałach: chirurgicznym, chorób wewnętrznych, skórno-wenerycznym, ginekologiczno-położniczym oraz laryngologiczno – okulistycznym. Na przełomie lat 1950 i 1951 placówkę ulokowano w bardziej nowoczesnych pomieszczeniach przy ul. Czerskiej (obecnie ulica Weigla). Gwałtowny rozwój zbiegł się z nadaniem w 1978 roku statusu szpitala klinicznego. Obecnie składa się z pięciu dużych klinik, 27 oddziałów klinicznych, szpitalnego oddziału ratunkowego, lądowiska dla śmigłowców, kilkunastu zakładów specjalistycznych, laboratoriów, pracowni diagnostycznych oraz polikliniki i pełnoprofilowej stomatologii. Dysponuje najnowszej generacji aparaturą medyczną i sprzętem diagnostycznym.
