Na awersie: rycina z widokiem na Szpital Św. Tadeusza w Łowiczu. Nadruk w języku polskim, rosyjskim i katalońskim. W lewym górnym rogu odręcznie zapisano datę 20.5.15. Nad nadrukami odręczny zapis – nieczytelny. Na rewersie: nadruk: Carte postale – pocztówka. Widoczny stempel (poczty polowej ?) – S.B. Landst. Inf. Bat. Maissen 1Komp. Treść w języku niemieckim mało czytelna. Adresat Frey z Drezna (?)
Inicjatorem i założycielem – początkowo Domu Zdrowia – był ks. prałat Tadeusz Łobieński – członek Warszawskiej Rady Głównej Opiekuńczej. 15 maja 1845 r. odbyło się poświęcenie nowego budynku po przekształceniu części budynków prymasowskich w pobliżu Zamku Prymasowskiego na rogu trasy kutnowskiej i ulicy Podrzecznej. Plany nowego szpitala opracował Henryk Marconi –architekt warszawski. Otrzymał on nazwę Szpitala Św. Tadeusza, od imienia jego założyciela. Szpital przetrwał do 1939 roku.
W pierwszych dniach wojny, 6 września w czasie niemieckiego nalotu bombowego wybuchł pożar, szpital pośpiesznie ewakuowano do jednej ze szkół (na Bratkowicach), a następnie do budynku klasztoru sióstr Bernardynek przy ulicy Sienkiewicza.
